Politiebonden intensiveren CAO-acties

De politiebonden ACP, ANPV, NPB en VMHP hervatten de onderhandelingen met minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid over een nieuwe CAO Politie. Om de druk op de ketel te houden starten ze tegelijkertijd een serie protestacties in de openbare ruimte EN ‘verkennende gesprekken’ met de werkgever over hun herstelplan voor de Nationale Politie.

De afgelopen weken hebben de bonden en de werkgever (minister Grapperhaus en korpschef Akerboom) ‘verkennende gesprekken’ gevoerd over de politieke onderhandelingsruimte om te komen tot een voor beide partijen acceptabel afsprakenpakket over verbeteringen van de arbeidsvoorwaarden (beloning, veilig en gezond werken, loopbaankansen, uitstroombeleid). Op dinsdag 14 augustus hebben de bonden het verloop en de teneur van deze gesprekken besproken met hun bestuur en hun leden(vertegenwoordigers).

Mandaat

Uiteindelijk hebben de bonden ieder voor zich geconcludeerd dat er een situatie is ontstaan waarin onderhandelingen over een nieuwe CAO Politie mogelijk tot een acceptabel resultaat kunnen leiden. Unaniem is dan ook besloten de uitnodiging van de werkgever op dat punt aan te nemen. Wel hebben de onderhandelaars daarbij als mandaat meegekregen een CAO met een looptijd van drie jaar alleen te accepteren als daarin (ook) een structurele loonsverhoging van minstens 8 procent is overeengekomen.

Zichtbare acties

Tegelijkertijd hebben de bonden ook besloten tijdens de onderhandelingen door te gaan met het voeren van CAO-acties. Een ongebruikelijk besluit, dat veel zegt over het grote gebrek aan vertrouwen in de werkgever op de werkvloer. De bonden hebben uitdrukkelijk de opdracht gekregen politiek de druk op de ketel te houden door nieuwe en steeds intensievere acties. Dat wil zeggen: acties die zichtbaarder en meer verstorend zijn, onder andere doordat ze zich afspelen in de openbare ruimte en dus onvermijdelijk burgers en hun belangen raken.

Herstelplan

Tot slot werden de bonden op pad gestuurd met nog een derde missie: zo snel mogelijk met minister Grapperhaus in gesprek gaan over hun herstelplan voor de Nationale Politie en de vertrouwenscrisis binnen het korps. De bonden willen dat de werkgever hun 33 verbeterpunten overneemt en het korps daardoor bevrijdt van een aantal organisatorische fouten (te weinig capaciteit, te grootschalige opzet, te rigide managementcultuur). Ook willen ze vertrouwenwekkende garanties voor een zorgvuldige uitvoering van hun plan.

Wordt over de uitvoering van het herstelplan geen akkoord bereikt, dan zullen de bonden ook niet akkoord gaan met een nieuw afsprakenpakket over betere arbeidsvoorwaarden. In de ogen van hun leden vormen deze akkoorden één geheel. Blijft het korps kwakkelen zoals het nu doet, dan is het maar de vraag wat er van de uitvoering van CAO-afspraken terechtkomt. En andersom: wat heb je aan betere arbeidsvoorwaarden als je werkplezier dag in dag uit op de proef wordt gesteld door de organisatorische gebreken van de Nationale Politie? Het gaat deze CAO-ronde om een totaalpakket dus: betere arbeidsvoorwaarden EN een vertrouwenwekkende uitvoering van het herstelplan voor de Nationale Politie.