Rapport bevestigt opnieuw overbelasting politie

De helft van de wijkagenten en teamchefs bij de politie is structureel overbelast. Vooral administratieve rompslomp, te krappe bezetting en een grote afstand tussen uitvoering en ondersteuning zijn de boosdoeners. Dit zijn de harde conclusies uit een deze week gepubliceerd rapport van het WODC. Het rapport onderschrijft wat collega’s al jarenlang ervaren en waar de politiebonden de werkgever steevast op wijzen. Verbazingwekkend genoeg is over de harde conclusies van het WODC niets te lezen in de reactie van de werkgever op het Korpsnet.

Het onderzoek door het WODC/SEOR was onderdeel van de afspraken in de CAO Politie 2015-2017. Om zodoende (meer) inzicht te krijgen in de factoren die zorgen voor (over)belasting van politiemedewerkers en hoe dat te verminderen of te voorkomen. Dit is onderzocht onder wijkagenten, teamchefs C en medewerkers huisvesting, service en middelen. In de toekomst wordt ook onderzoek gedaan naar de werkbelasting van medewerkers in andere functies.

Noodzaak uitvoering herstelplan bonden

De resultaten bevestigen de problemen die politiemensen al jarenlang ervaren en waarvoor de politiebonden al waarschuwden vóór de vorming van de Nationale Politie. Hoewel de conclusies dus voor niemand als een verrassing kunnen komen, is het rapport wel belangrijk. Het bevestigt de noodzaak tot uitvoering van de maatregelen uit het herstelplan van de politiebonden, waarover in de nieuwe CAO Politie afspraken zijn gemaakt Dat is hard nodig om de fundamentele problemen bij de politie te boven te komen.

Loyaliteit politiemedewerkers

De bevindingen uit het onderzoek komen overeen met de problemen waar de politiebonden in hun herstelplan – om de politieorganisatie op orde te krijgen – de werkgever nadrukkelijk op hebben gewezen. Uit de gehouden interviews blijkt bijvoorbeeld:

• Bij de bepaling van de formatie is te weinig rekening gehouden met de feitelijke inzetbaarheid van medewerkers. Gemiddeld is een medewerker maar 65% van de tijd inzetbaar voor werk (door verlof, ziekteverzuim, scholing etc.) terwijl hier bij de inrichting geen rekening mee is gehouden.
• Er is grote afstand tussen de uitvoering en de ondersteuning. Collega’s voelen zich daardoor een ‘nummer’ in plaats van een gewaardeerde medewerker.
• Het ‘wij-gevoel’ en de onderlinge zorg is verdwenen uit de teams als gevolg van de toegenomen schaalgrootte en het ‘uit elkaar trekken’ van bestaande teams bij de reorganisatie.
• Het aantal medewerkers waaraan leidinggevenden leiding moeten geven is te groot, waardoor zij hun medewerkers nog maar weinig of zelfs geen aandacht meer kunnen geven
• Politiemensen voelen zich niet gesteund door de organisatie, waardoor de loyaliteit van medewerkers minder wordt. Dit terwijl loyaliteit ‘de kurk is die de organisatie bij elkaar houdt’.
• Er zijn structureel te weinig politiemensen om al het werk te doen.
• In sommige teams is weliswaar op papier sprake van overbezetting, maar dit strookt niet met de praktijk. Het werk werd vóór de reorganisatie met hetzelfde aantal mensen gedaan en toen waren ze allemaal nodig. Wordt de overbezetting teruggedrongen, dan moet dezelfde hoeveelheid werk (of zelfs meer werk) worden gedaan met minder collega’s.

Bronnen van ergernis

De helft van de teamchefs en wijkagenten voelt zich overbelast; bij HSM-medewerkers is dit een kwart. Als belangrijkste oorzaak van overbelasting noemen alle drie de groepen (wijkagenten, teamchefs en HSM-medewerkers) administratieve rompslomp en het moeten uitvoeren van allerlei taken die niet bij de eigenlijke werkzaamheden horen. Zo besteden wijkagenten te veel tijd aan taken als noodhulp en incidentafhandeling. Terwijl juist het werk van wijkagenten cruciaal is voor de politie om te weten wat er speelt in de samenleving en om criminaliteit in een vroeg stadium te bestrijden.

Ook onvoldoende ondersteuning, die bovendien op grote afstand staat van het operationele werk, wordt door alle drie genoemd. Tegelijkertijd vinden de collega’s dat zij te veel werk moeten doen dat ook door minder gekwalificeerde collega’s gedaan zou kunnen worden. Juist het feit dat dit werk ‘erbij’ komt, terwijl het geen onderdeel van het eigenlijke takenpakket is, vormt een bron van ergernis. Ondanks de hoge belasting zijn de deelnemers wél erg tevreden over de inhoud van hun werk en de bijdrage die ze daarmee leveren aan de samenleving. Kortom: het werk is prachtig, maar de organisatie…

Maatregelen terugdringen overbelasting

Om de werkbelasting te verminderen moet volgens de onderzoekers van het WODC/SEOR het volgende gebeuren:

• Ontlasting van teamchefs door stafmedewerkers toe te voegen. Deze collega’s kunnen taken overnemen die niet tot de kerntaken van de teamchef behoren. Daarnaast minder administratieve rompslomp;
• Teamchefs kunnen dan de vrijkomende tijd besteden aan personeelsbeleid en personeelszorg voor de medewerkers in hun team;
• Wijkagenten moeten ontlast worden door vermindering van de administratieve rompslomp;
• Daarnaast kan de werkbelasting van wijkagenten omlaag door de formatie uit te breiden en/of bij de politie-inzet meer prioriteiten te stellen, waardoor wijkagenten zich meer op hun kerntaken kunnen richten.

Verbazingwekkende reactie werkgever

De werkgever houdt zich verbazingwekkend genoeg op de vlakte over de harde conclusies van het WODC/SEOR. Op het Korpsnet schrijft Leonard Kok namens de korpsleiding: ‘Ik ben blij met het onderzoek en zie dat de uitkomsten aansluiten bij het beleid dat recent is ingezet, zoals bij de aanpak van ziekteverzuim en de afspraken in de nieuwe cao.’

Ernst van de situatie

ACP-voorzitter Gerrit van de Kamp: “De reactie van de werkgever doet geen recht aan de fundamentele problemen zoals collega’s die ervaren en de feiten die op tafel liggen. De korpsleiding rept met geen woord over de ernst van de situatie die dit onderzoek opnieuw aantoont. Alsof er niet veel aan de hand is en de problemen ‘vanzelf’ verdwijnen doordat er CAO-afspraken zijn gemaakt. Een CAO notabene waarvoor politiecollega’s maandenlang actie moesten voeren. Ja, er ligt een nieuwe CAO. Het is nu noodzaak dat de afspraken over herstel van de politieorganisatie met grote urgentie worden uitgevoerd. Wij blijven de werkgever op de huid zitten.”

• Lees hier het volledige rapport van het WODC/SEOR